மேதா விலாசம்

வைகறைக்காக

வானம்பாடி ஒன்று

வார்த்தைத் தவம் இருந்தபோது

அவசரத்தில்

க்ரா க்ரா என்று

கத்திற்றொரு காகம்!

கவிதை விவஸ்தை

ஏதுமற்ற சூரியனும்

எழுந்துவிட்டதே! – பொழுதும்

விடிந்துவிட்டதே!

பூமிப் பந்தையே

புரட்டவல்லதென்று

விளம்பரம் செய்யப்பட்ட

கவிதை நெம்புகோல்

செடி நடக் குழிப் பறிக்கையில்

மொடக்கென்று உடைந்த

சோகத்தை என் சொல?

ஓ கவிதைக் குருவிகளே!

பூமிப் பந்தையெல்லாம்

புரட்டவும் வேண்டாம்

நிமிர்த்தவும் வேண்டாம்.

அள்ப்பாயுசில் சாகாமல்

நிலைத்து நிற்கும் கவிதைகளை

உங்களில் யாரெழுதப் போகிறீர்கள்?