கஸல் துளிகள்

உன் பார்வையின்

பரவசத்தில்

நான் பேசியது

ஒருவருக்கும் புரியவில்லை

உன்னைப் பார்க்கும்

பரவசத்தில்

நான் பேசுவது

எனக்கே புரியவில்லை

*

ஒன்றை

வேறொன்றாய்க் காட்டும்

மதுவின் போதை

என்கிறார்…

உன் போதையில்

கேட்டுக் கொண்டேன்

‘ஒன்று’தானே இருக்கிறது

’வேறொன்று’ எங்கே?

*

நிலா உனக்கு

நிகரில்லை நெஞ்சே!

தழும்பு தென்படுவதில்லை

தீ இன்னும் அணையாதபோது

*

இறைவா!

உன்னிடம் நான் கொண்டுவந்ததெல்லாம்

கிழிந்து போன செல்லாத பணம் மட்டுமே

எனினும், 

கொண்டுவந்ததில்லை நான்

கள்ளப்பணத்தை ஒருபோதும்

*

பாலைகள் கடந்து

சோலைகள் கடந்து

வந்தேன் உன் முன்னால்

நிறைய இருந்தன சொற்கள்

நின்றது ஒன்று மட்டும்

கண்ணீரில் நனைந்த

உன் பெயர்

*

வயிறெனும் மண்ணறை மீது

வாழ்வைத் தொடங்குகிறான் மனிதன்

உயிருடன் புதைபட்டுப் போன

உள்ளங்கள் எத்தனையோ!

வயிறெனும் ஒருசாண் கயிறு

கட்டியுள்ளது கால்களை...

இல்லையெனில்

இதயப் பறவை

ஏழு வானங்களுக்கு அப்பால்

எப்போதும் பறந்திருக்கும்

*

பறவைக்குக் கூடு

மனிதனுக்கு வீடு

சிறகுகள் விரிக்கப்

பறவைக்கு வானம்

உன் சிறகுகள் விரியும்

வானம் எது?

வீடு என்பது

கனவு காணும் இடம்

வீடே கனவல்ல எனக்கு

*

கல்லைத் துளைக்கும் கூர்மை

கண்களில் ஏன் வைத்திருக்கிறாய்?

மெழுகை விடவும்

மென்மையாகத்தானே

என் உள்ளம் இருக்கிறது?

a