மூன்று கவிதைகள்

வீட்டுக் கனவு

பத்தாண்டுகள்

பணி கடந்தும்

இன்னும் எனக்கொரு

சொந்த வீடு இல்லையென்று

கவலை என் தந்தைக்கு

மூன்றாம் வகுப்பிலேயே

மூன்றுமணி நேரம்

வீட்டுப் பாடம் எழுதும்

என் மகன்

இன்னமும் ஒருமுறை கூட

வீடு கட்டவில்லை என்ற

கவலை எனக்கு

அடுக்குக் குடியிருப்பின் முன்

நான்கு மாதங்களாய்க்

கிடக்கத்தான் செய்கிறது மணல்.

மூளைச் சலவை

பள்ளி விட்டு

வீடு திரும்புகையில்

புரியாமல் ஒப்பித்தலின் அழுக்கைக்

கழுவிச் செல்கிறார்கள்

பிள்ளைகள்

குச்சி ஐஸ் கொண்டு.

மழை வாசம்

        

ஸ்வார்ட்ஸ் பாதிரியார்

கட்டிய பள்ளியின்

வெளிர் காவிக் காரைச் சுவற்றின்

ஈர நைப்பு என்

நாசி துளைத்த மதியநேரம்

ஆற்றுப் படுகையின்

ஓரச் சாலையில்

மூங்கில் இலைகள்

தெளித்த துளிகளில்

ஸ்பரிசம் மலர்ந்த

அரை மயக்க மாலை

ஏனென்றும்

எப்படியென்றும்

அறியேன்...

இறந்த காலத்தின்

ஏதேனுமொரு நிகழ்காலத்தில்

நிற்க வைத்துவிடுகிறது

ஒவ்வொரு போதும்

மழையின் வாசம்.