ஈர மை

’கரையில் நின்ற

காதலை

அழித்துப் போனது

அலை’

என்றேன்

‘அழைத்துப் போனது

அலை’

என்றாள்

*

சிகிச்சை பலனின்றி

மீண்டும் மீண்டும்

பிழைத்துக் கொள்கிறது

மனம்

*

‘எதற்காகக் கொண்டுவந்தாய்

என்னை?’ என்றேன்

‘நீ இல்லாதிருந்ததை

நினைப்பதற்காக’

என்றாய்

*

காதலின் யாத்திரையில்

உன்னிடம் வரும் பாதையும்

உன்னிடம் வரும் பயணி

*

உன் வேதனைப் புலம்பல்கள்

தெய்வீக கீதமல்ல...

குழலாகும் மூங்கில்

சப்தமிடுவதில்லை

துளை செய்யும்போது

*

கண்கள் போதிக்கும்

காதல் ரகசியங்கள்

புத்தகங்களில்

புலப்படுவதில்லை...

காகிதத்தில்

காய்ந்துபோய்விடும் மை

கண்களில் இருக்கின்றது

ஈரமாக

*

நறுமணம் உன்னில்

வார்த்தைகளாகி

வருகின்றபோது

பனித்துளிகள்

என்

கண்களின் காணிக்கை

*

விடியலுக்காகப்

பிரார்த்தனை செய்தது

விளக்கு

இரவெல்லாம்...

ஏற்றிவிட்டுப்

பிரிந்து சென்ற நீ

அணைப்பதற்காவது

வருவாய் என்று

*

உனக்கேதும்

உவமை சொன்னால்

கோபம் கொள்வாயோ?

உன்னைப் போல் இருக்கிறாய்

என்று சொல்லவும்

அஞ்சுகிறேன்