ரூமியின் வைரங்கள் - part 11

காதலரின் சபையைக்

காணும்போது

கடந்து போய்விடாதே

அவர்களுடன் அமர்ந்துகொள்

காதலின் அக்னியில்

கதகதப்பாய் உள்ளது உலகம்

எனினும்

தீயும் இறந்துபோகிறது

சாம்பல்களின் சகவாசத்தில்

*

காதலனைப் போல்

மெதுவாகப் பேசு என்னிடம்

இவ்வுலகில்

அரிதாக உள்ளது மென்மை

மண்ணால் படைக்கப்பட்டோரிடம்

காதலின் மந்திரத்தைச் சொல்வதும்

மிகவும் கடினம்தான்

*

நண்பர்களுடன்

வளர்கின்றன உன் சிறகுகள்

தனித்துவிடில்

காற்றில் அலையும் ஒற்றை இறகு நீ

நண்பர்களுடன்

காற்றின் கடிவாளம் உன் கையில்

தனித்துவிடில்

எல்லாத் திசைகளிலும் அலைச்சல்தான்

*

எத்தனை மகிழ்ச்சியான நாள் இன்று

துயரத்திற்கு இடமில்லை இதில்

ஞானத்தின் கோப்பையிலிருந்து

நம்பிக்கையின் மதுவை அருந்துகிறோம்

ரொட்டியும் நீரும் மட்டும்

உயிர்வாழ போதாது நமக்கு

வாருங்கள், கடவுளின் கையிலிருந்து

ஒரு கவளம் உண்போம்

*

அறிந்தவை அனைத்தையும் விட்டு

உடைத்துக்கொண்டு விலகினேன் நான்

தொலைந்து போனேன் இடமேதுமின்றி

அலைந்து திரிகின்றேன் நான்

பித்தனைப்போல்

நடனமாடுகிறேன் கைகள் தட்டியபடி

நீயின்றி நான் வாழ்வது எப்படி?

எங்குமிருக்கிறாய் நீ எனினும்

எங்குமே காணவில்லையே ஏன்?

*

உலகின் ரகசியங்களை

அள்ளி அள்ளித் தருகிறார் சூஃபி

அவரின் சொற்கள்

விலைமதிப்பற்ற அன்பளிப்பு

அன்றாட ரொட்டியை

இலவசமாய்க் கேட்கவில்லை அவர்

உயிரையே தந்துவிட்டு அமர்ந்திருக்கிறார்

எதையுமே எதிர்பாராமல்

*

உன் ஒரு முத்தம் வேண்டும்

என்றது என் இதயம்

”சரிதான், உன் உயிரே விலை”

இன்பத்தில் துள்ளுகிறது இதயம்

விலையைப் பற்றி யாருக்கு அக்கறை?

*

எந்த வேடத்திலும்

இறைவன் அறிவான் உன்னை

நீ பேசாத சொற்களையும்

கேட்கிறான் அவன்

பேச்சுத் திறமையால்

தூண்டப்படுகிறார்கள் எல்லோரும்

ஆனால் நானோ

மௌனத் தலைவனின் அடிமை!

*

’என் கண்களின் விஷயம் என்ன?’

என்றேன்

கண்ணீரால் அவற்றை நிறைப்பேன்

‘என் இதயத்தின் விஷயம் என்ன?’

என்றேன்

துயரத்தால் அதனை உடைப்பேன்

’என் உடலின் விஷயம் என்ன?’

என்றேன்

நானே அதனைச் சிதைப்பேன்

*

காதலில் பேரம் இல்லை

தேர்ந்தெடுப்பவன் நீ அல்ல அதில்

காதல் ஒரு கண்ணாடி

அதில் நீ முகம் பார்க்கும்போது

உன் சுயமே அதில் பிரதிபலிக்கின்றது

*

சிறிது கால நோன்பும்

தூய்மை செய்கிறது உன்னை

உள்ளத்தின் தூய்மையுடன்

சொர்க்கத்திற்குள் நுழைவாய் நீ

ஒளியாய் மாற

மெழுகுவத்தி போல்

நோன்பில் எரி

ஒவ்வொரு கவளமும்

உன்னை மண்ணில் பிணைக்கும்

சங்கிலியின் கண்ணி

*

உன் காதலால் தூண்டப்பட்டு

இரவில் ஒரு மெழுகுவத்தியாய்

சுடர்விடத் தத்தளிக்கிறேன்

எனினும் எனினும்

என்னை மீண்டும் மீண்டும் கேட்கிறாய்

‘ஏன் இந்த முறையீடு?’

*

உன்னைக் காண முடியாத நெருக்கத்தில்

என்னுடன் இருக்கிறாய் நீ

ஒரு மூடனைப் போல்

சுற்றிலும் தேடியிருந்தேன் உன்னை

உன் தீண்டல் தொடாதபடி

எத்தனைப் போர்வைகளால் சுற்றப்பட்டுள்ளேன்

என்னிதயம் தேம்புகிறது, ஆறுதலின்றி

*

வலியில் மறைந்திருக்கும்

நிவாரணம் நீ

கோபத்திலும் ஏமாற்றுதலிலும் மறைந்துள்ளன

உன் கருணையும் நம்பகமும்

விண்ணில் மட்டும் இருப்பவனல்ல நீ

மண்ணில் எங்கெங்கும் காண்கிறேன்

உன் காலடிச் சுவடுகள்

*

கருணை என் இதயத்தை நிறைக்கும்போது

ஆசைகளையெல்லாம் விட்டு விடுதலையாகி

மண்ணைப் போல்

ஓசையற்று அமர்கிறேன் நான்

என் மௌனத்தின் இடிமுழக்கம் பரவுகிறது

இப்பிரபஞ்சம் எங்கும்

*

ராஜாளி போல் முனைப்புக் கொள்

அட்டகாசமாய் வேட்டையாடு

சிறுத்தை போல் கம்பீரம் கொள்

போராடி வெற்றி பெறு

குயில்களுடனும் மயில்களுடனும்

நேரத்தை வீணடிக்காதே

ஒன்று வெறும் சப்தம்

மற்றொன்று வெறும் நிறம்

*

தூய முழுமை காதல்,

தூய முழுமை!

மாயத் தோற்றம் உன் மனம்,

மாயத் தோற்றம்!

இக்காதலொரு மகத்துவம்,

அடடா, மகத்துவம்!

இந்நாள் இணைதலின் நாள்,

நம் இணைவின் நாள்!

*

பாலைவனத்தில்

வழிகாட்டிப் பலகைகள் ஏதுமில்லை

விண்மீன்களே திசை சொல்கின்றன

பயணக்குழுவிற்கு

நிராசையின் இருளில்

நம்பிக்கை மட்டுமே ஒளி

எனினும் என் அன்பே,

உன் வாழ்க்கையின் சோலையில்

பேரிக்காய் மரம் உனக்கு

பேரீச்சங்கனிகளைத் தரும் என்று

நம்பிக்கை வைக்காதே

*

வெறுமையாய் இருந்தேன் நான்

மலையினும் வலியவன் ஆக்கினாய் என்னை

பின் தங்கினேன் நான்

முன்னுக்குத் தள்ளினாய் என்னை

சிதறிப்போயிற்று என் இதயம்

முழுமையாக்கினாய் அதனை நீ

நானே என்னைக்

காதலிக்கத் தொடங்கினேன்!

*

என் இதயம், என் நம்பிக்கை, என் பணி

எனதனைத்தையும் அர்ப்பணித்து

என்னில் திளைத்திருக்கிறேன்

“கொடுப்பதற்கு உன்னிடம்

இத்தனை இருப்பதாய்

நினைக்கின்ற நீ யார்?

எங்கிருந்து வந்தாய் என்பதை

மறந்துவிட்டவன் போலும் நீ”

என்றாய்

*

உன்னைக் கைவிட்டு

ஏக்கத்தின் வலியில்லாமல்

வாழ முயன்றேன்

உனக்கான தகிப்பை விட்டு

வெறுமையாகிவிட முயன்றேன்

இப்போது தெரிந்துகொண்டேன், காதலனே!

நிஜ மனிதனாய் இருந்திருப்பின்

முயன்றிருக்க மாட்டேன் என்று

*

என் தேடலில்

குழம்பி ஓய்வின்றித் தவிக்கிறேன்

தீயில் இடப்பட்டதாய்

பிரிவின் துயரத்தில் நைகிறது மனம்

சிக்கித்தான் இருக்கவேண்டும்

இந்தப் போராட்டத்தில்

“நீயும் நானும்” என்பதைக்

கடக்கும் வரை

*

என் வேலையைக் கைவிட்டுத்

தொழிலையும் துறந்துவிட்டேன்

மாறாக,

கவிதை எழுதுகின்றேன்

என் பார்வை என் இதயம் என் வாழ்க்கை

எல்லாம் அவனுடையதே

மூன்றையும் ஒன்றாக்கிவிட்டேன்:

காதல்

*