ரூமியின் வைரங்கள் - part 10

துக்கங்களுடன் ஒவ்வொரு நாளையும்

பின் தங்க விட்டுச் செல்

பாய்ந்தோடும் ஒரு நதியைப் போல்

நேற்றென்பது கடந்துவிட்டது

அதன் கதையும் முடிந்துவிட்டது

புதிய விதைகள் முளை விடுகின்றன இன்று

*

உன் பாதப் புழுதியில் கிடக்கிறேன்

உன் கூந்தலின் நெளிவுகளில்

சிக்கியுள்ளது என் இதயம்

போதும் போதும் என்றாகிவிட்டது

உன் உதடுகளைக் கொண்டு வா அருகில்

ஒரு முத்தத்தால் என் உயிரை விடுதலை செய்

*

அல்லும் பகலும்

காதலர்கள் மது குடித்து

மனதின் திரைகளைக் கிழித்தெறிகின்றனர்

காதலின் மதுவால் போதையுறும்போது

உடலும் உள்ளமும் உயிரும்

ஒன்றாகிவிடுகின்றன

*

நேற்றிரவு காதலன் இருந்தான்

நிலா தோற்கும் அழகாக

சூரியனை விடவும் சுடர்பவனாய்

என் அறிவிற்கு எட்டாததாய்

இருந்தது அவனின் அரவணைப்பு

பிறகு நடந்ததெல்லாம்

சொல்வதற்கில்லை நான்

*

உன் பாதையில் நடந்து

தனக்குத் தானே மரணிப்பவன்

வாழ்வை அடைகிறான்

“போதையேறி உன்னை இழக்காதே”

என்கிறாய் நீ

உன் மதுவை அருந்தியவன்

சுதாரிப்புடன் இருப்பது எங்கே?

*

ஞானத்தின் ஆயிரம் படிகளுக்கு அப்பால்

நன்மை தீமை என்பதை விட்டும்

விடுதலை ஆகியிருப்பேன்

திரைகளுக்கு அப்பால்

அத்தனை மகத்துவமும் அழகும்

அடைந்திருப்பேன்

என்மீது நானே காதலாகிப் போகும்படி!

*

செல்ல இதயமே!

நியாயமாய் இல்லை நீ

காதலில் வீழ்கிறாய்

பின்பு வாழ்வைப் பற்றிப் புலம்புகிறாய்

கள்ளமாய்த் திருடுகிறாய்

பின்பு சட்டத்திற்கு அஞ்சுகிறாய்

காதலில் இருப்பதாய்ச் சொல்கிறாய்

பின்பு ஊராரின் பேச்சு பற்றிக் கவலை ஏன்?

*

சுடர் ஏற்றப்படக் காத்திருக்கும்

ஒரு மெழுகுவத்திதான் இதயம்

காதலனை விட்டுப் பிரிந்ததாய்

மீண்டும் முழுமையாக ஏங்குகின்றது அது

எனினும் நீ வேதனையைப்

பொறுத்துக்கொள்ள வேண்டும்

காதலை நீ கற்க இயலாது

ஒரு பாடத்தைப் போல்

காதல் வருவதெல்லாம்

கருணையின் சிறகுகள் மீதே!

*

அறிவின் ஊற்றான அவனிடம்

கெஞ்சினேன் நேற்றிரவு

உலகின் ரகசியத்தைச் சொல்லும்படி

மென்மையாய் நயமாய் என் காதில் சொன்னான்

“சப்தமிடாதே

பேசக்கூடியதல்ல ரகசியம்

அது மௌனத்தினுள் மறைக்கப்பட்டுள்ளது”

*

காதலே கிழக்கின் ரஸவாதம்

மேகங்களைப் போல் அதனுள்

மின்னல்கள் ஆயிரம் மறைந்துள்ளன

என்னுள்ளே ஆழத்தில்

அவனது மகத்துவத்தின் பெருங்கடல்

அசைகின்றது

அதிலிருந்து வெளிப்படுகின்றன

படைப்புக்கள் எல்லாம்

*

“மிகவும் சிறியது என் இதயம்

எப்படி நீ அதன் மீது

இத்தனை பெரிய சுமைகளை வைக்கிறாய்?”

என்றேன்

“உன் கண்கள் அதைவிடச் சிறியவை

ஆனால் அவை

பிரபஞ்சத்தையே பார்க்கின்றன அல்லவா?”

என்றான்

*